Op 5 januari 2013 verzocht de SSLU inzage in onder meer de berekeningen die zijn gebruikt voor het ontwerp- Actieplan Luchtkwaliteit Utrecht 2006-2010 en het definitieve Actieplan Luchtkwaliteit 2006-2012. Omdat de vooruitberekeningen in beide actieplannen zeer tegenstrijdige uitkomsten opleverden en bovendien in 2010 en 2012 totaal niet uitkwamen, is het nuttig om na te gaan wat er fout is gegaan. Wie niet wil leren van het verleden, gaat het in de toekomst weer fout doen.
Na veel herinneringen en herhaalde toezeggingen van wethouder Lintmeijer ontving de SSLU op 20 juni een groot aantal bestanden. De maximale termijn waarop een Wob-verzoek moet worden behandeld is 8 weken. Helaas waren de bestanden niet compleet. Wat ontbrak was het meest interessant, namelijk de berekeningen van de effecten van plannen en projecten. Wat zou het effect voor de luchtkwaliteit zijn van de Stationsplannen, van de ontwikkeling van Leidsche Rijn, de ontwikkeling van Merwede-kanaalzone, de ontsluiting van Utrecht West, de opwaardering van de Noordelijke Randweg, de doorontwikkeling van de Uithof, de herstructurering van Kanaleneiland. Projecten die voor het NSL zouden worden aangemeld.
Aanvankelijk ontkende de gemeente dat de ter inzage aangeboden bestanden onvolledig zouden zijn. “U hebt echt alles gekregen”. Zoals bekend heeft de SSLU bezwaar en beroep ingesteld. Bij de behandeling van het bezwaar op 15 juli gaf de deskundige van de gemeente toe dat het wel vreemd was dat de berekening van de plannen er niet bij zat. De gemeente beloofde nog eens goed te gaan zoeken. Op 11 september vindt de zitting plaats bij de bestuursrechter. Dan moet de gemeente komen uitleggen waarom het zo moeilijk is om de complete rekenbestanden ter inzage te geven waar op 5 januari om gevraagd is.
De SSLU heeft het boze vermoeden dat de gemeente die planberekeningen voor geen prijs openbaar wil maken. De SSLU heeft al vaker verzocht inzage te krijgen in de wijze waarop de effecten van NSL-projecten berekend worden en het antwoord is elke keer: documenten waar u om verzocht zijn niet aangetroffen. Als we moeten aannemen dat wethouder Lintmeijer zijn best doet om een transparante wethouder te zijn, dan moet toch de conclusie zijn dat hij weinig bij zijn ambtenaren heeft in te brengen.